กลุ่มคนปลูกผักกินได้ (เศรษฐกิจพอเพียง...เริ่มต้นที่บ้าน)
ถ้าพูดถึงเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงที่เป็นเรื่องที่รัฐบาลน่าจะดำเนินเป็นนโยบายระดับชาติ แต่ถ้ามัวแต่รอ นโยบายระดับชาติล่ะก็ ลูกหลานเราก็อาจเติบโตขึ้นไปเป็นมนุษย์พันธ์วัตถุนิยมตามกระแสกันไปหมดซะแล้ว ถ้าจะให้ดี...ควรเริ่มจากครอบครัวก่อนน่าจะดีที่สุด เด็ก ๆ ในยุคนี้สุ่มเสี่ยงที่จะเติบโตขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่รู้จักคำว่าเศรษฐกิจพอเพียงเป็นแน่ ถ้าหากพ่อแม่ไม่ปลูกฝังและไม่อบรมสั่งสอน ผู้เขียนลองคิดเล่น ๆ ว่ามีปัจจัยอะไรบ้างที่ทำให้เด็กในวันนี้มีโอกาสเติบโตเป็นมนุษย์พันธุ์วัตถุนิยมที่ไม่เข้าใจคำว่าเศรษฐกิจพอเพียงได้
นับได้ก็มี 9 ข้อ
หนึ่ง - เริ่มตั้งแต่ลืมตาดูโลก พ่อแม่ก็สุดแสนจะทะนุถนอม สรรหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูก ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ เครื่องใช้เครื่องมือสำหรับเลี้ยงลูกสารพัดชนิด ก็ล้วนแล้วแต่ข้องเกี่ยวข้องกับเทคโนโลยี หรือไม่ก็ต้องเป็นผลิตภัณฑ์รุ่นใหม่ล่าสุด และล่าสุดไปเรื่อยๆ
สอง – เมื่อเริ่มโตเข้าสู่วัยเตาะแตะ ก็ต้องอาหารดีๆ ร้านหรูๆ หรือถ้าเป็นสิ่งของก็ต้องเป็นของเล่นดีๆ ไฮเทคโนโลยีสุดๆ เสื้อผ้าก็ต้องมีแบรนด์เนมหน่อยลูกจะได้ดูดี ไม่ต้องเอ่ยถึงราคา ถ้าเพื่อลูก พ่อแม่ยอมจ่ายไม่อั้นอยู่แล้ว ก็แหม..ลูกต้องได้สิ่งที่ดีที่สุด
สาม – พอเข้าสู่รั้วโรงเรียน ก็ต้องเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียง ต้องเรียน 2,3 หรือ 4 ภาษา ก็ยุคโลกาภิวัฒน์นี่หน่า รู้ภาษาหนึ่งหรือสองเท่านั้นพอที่ไหน ยิ่งถ้าลูกได้เรียนโรงเรียนชื่อดังที่อยู่ระดับชนชั้นนำด้วยล่ะก็ ลูกจะได้มีคอนเนคชั่นๆ เยอะๆ ไงจ๊ะ
สี่ – ลูกเข้าสู่วัยรุ่น ถ้าเอนทรานซ์ไม่ติดไม่เป็นไรจ๊ะ สามารถเข้ามหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังที่มีตั้งหลายแห่ง หรือไม่ก็ไปเรียนต่างประเทศก็ได้ จะได้มีประสบการณ์ต่างแดนอีกต่างหาก แต่ขอเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อของประเทศนั้นๆ หน่อยละกัน
ห้า - ยามลูกเริ่มทำงาน เพื่อความก้าวหน้าก็ต้องอยู่บริษัทยักษ์ใหญ่ จะได้เจริญก้าวหน้ามีความมั่นคง จากนั้นก็เข้าสู่วังวน ซื้อบ้าน ซื้อรถ ก็แหม ทำงานหาเงินได้แล้ว จะให้นั่งรถเมล์หรือรถแท๊กซี่ได้อย่างไร ไม่โก้เก๋ซะเลย แล้วถ้ามีรถทั้งทีก็ขอมียี่ห้อเบิกทางให้ได้หน้าบานซะหน่อย อวดสาวอวดหนุ่มได้อีกต่างหาก
หก – ถึงวัยที่จะมีครอบครัว ก็ขอคู่ครองคนมีฐานะหน่อยละกัน จะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก ยิ่งถ้าได้แต่งงานแล้วเป็นคุณนายเลยยิ่งโชคดีใหญ่ ว่าแล้วก็สวดมนต์ภาวนาดีกว่า และหากไม่ได้จริงๆ เอาเป็นว่าขอให้ได้บ้านได้รถ หรือมีเงินให้เป็นประจำ แต่ไม่ต้องเป็นเมียถาวร ก็ไม่เลว ไม่ต้องผูกมัดอีกด้วย
เจ็ด – สภาพแวดล้อมโดยรวมยั่วยุน้ำลายเหลือเกิน ทั้งร้านค้า ห้างสรรพสินค้า (ลูกสาวทั้งสองของผู้เขียนก็ชอบไป โลตัส) ต่างก็ขนสินค้าทุกประเภทมากระหน่ำขายซะขนาดนั้น ก็สวยๆ งามๆ ทั้งนั้น แถมยังลดราคากระหน่ำแล้วกระหน่ำอีก ใครจะอดใจไหวล่ะเนี่ย
แปด – อุปกรณ์ที่เอื้ออำนวยให้ใช้จ่ายแบบลืมตัวอีกเยอะแยะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นบัตรเครดิตที่ได้ถือโก้ๆ ด้วยเงื่อนไขสุดง่าย เวลาใช้ก็รูดปื้ดรูดปื๊ด ก็ได้สินค้าที่ต้องการแบบสุดแสนจะง่ายดายอีกต่างหาก ถึงเวลาจ่ายก็จ่ายแค่ 5 หรือ 10% สบายจะตาย นี่ยังไม่รวมโทรศัพท์มือถือที่เดี๋ยวนี้คนที่ไม่ใช้กลับถูกมองเป็นมนุษย์แปลกประหลาดไปซะแล้ว หนำซ้ำโปรโมชั่นโทรศัพท์มือถือก็สุดระห่ำ กระตุ้นต่อมความอยากของผู้คนซะอยู่หมัด
เก้า – พอมีลูกก็พาลูกเริ่มเข้าสู่โคจรวังวนตั้งแต่ข้อที่หนึ่งใหม่
ผู้เขียนไปดูงานเศรษฐกิจพอเพียงมา แล้วคิดได้ว่าก็คล้ายๆบ้านผู้เขียนเอง จึงมาสำรวจดูที่บ้านว่าพอจะเป็นเศรษฐกิจพอเพียงได้หรือไม่
๑.มีต้นมะนาว
๒.มีต้นกล้วยน้ำว้า
๓.มีต้นกล้วยหอม
๔.มีต้นมะละกอ
๕.มีต้นแค
๖.มีต้นมะม่วง
๗.ต้นเหลียง
๙.ต้นชะอม
๑๐.ดอกอัญชัญ
๑๑.ต้นไผ่
๑๒.ต้นข่า
๑๓.บ่อเลี้ยงปลาดุก
๑๔.ไม้ดอก
พอจะเป็น เศรษฐกิจพอเพียง ได้เปล่า
หน้าแรก
บทความ
เว็บบอร์ด
ต้นเหลียง
ติดต่อเรา
