ผักริมสวน

วันที่ 26 กรกฎาคม 2553 ผู้ว่าฯพิจิตร ส่งเสริมต่อยอดตลาดนัดนี้เพื่อน้อง เปิดถนนหน้าจวนผู้ว่าฯให้เป็นพื้นที่กิจกรรมทำมาค้าขายของเยาวชน หลังฝนตกต่อเนื่องพืชผักสมุนไพรของป่าแตกดอกออกผล เด็กนักเรียนตัวน้อยนำมาจำหน่ายหารายได้ทุนการศึกษา

วันนี้ ( 24 ก.ค. 2553) ดร.สุรเสน ทั่งทอง ผอ.สพท.พจ.เขต 1 เปิดเผยว่าในช่วงเดือนนี้ได้มีฝนตกต่อเนื่อง ทำให้พืชผักสวนครัวที่ปลุกริมรั้วและหัวไร่ปลายนา ในพื้นที่ชนบท ของพิจิตร ผลิดอกออกผล ดังนั้นจึงได้เปิดพื้นที่บริเวณหน้าจวนผู้ว่าราชการจังหวัดพิจิตร จัดทำเป็น “ตลาดนัดนี้เพื่อน้อง” ซึ่งในวันนี้ปรากฏว่ามีเด็กๆนักเรียนและครู รวมถึงผู้ปกครองได้นำพืชผักมาจำหน่ายกันเป็นจำนวนมาก โดยผักที่นำมาขายส่วนใหญ่จะเป็นผักพื้นบ้าน เช่น ผักบุ้งนา ผักกะเฉด หัวปลี มะละกอ กล้วย มะนาว และอื่นๆอีกมากมาย ซึ่งการพื้นที่จัดกิจกรรมเช่นนี้ ส่งผลให้เยาวชนได้ฝึกการทำมาหากิน อีกทั้งใช้เวลาในวันหยุด เสาร์ – อาทิตย์ ให้เป็นประโยชน์ และมีรายได้เป็นทุนการศึกษา ซึ่งโครงการดังกล่าวได้ทำต่อเนื่องมาเป็นปีที่ 2 แล้ว และคาดว่าจะเจริญเติบโตกลายเป็นตลาดนัดของเยาวชนที่ใฝ่ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง อีกด้วย

สำหรับสินค้าที่นำมาจำหน่าย ด.ญ.ศุภนิดา ปิ่นทอง เรียนอยู่ชั้น ป.5 ร.ร.วังแดง อ.สามง่าม จ.พิจิตร เล่าให้ฟังว่าช่วยแม่เก็บชะอมที่ปลูกไว้เป็นรั้วบ้านมา 30 กำ ขายกำละ 5 บาท มาขายทุกนัดตอนนี้มีเงินเก็บเกือบ 2 พันบาท แล้ว เช่นเดียวกันกับ ด.ญ. เบญจมาศ พูลทรัพย์ และ ด.ญ. ทวี ดีมั่น เรียนอยู่ชั้น ป.6 ร.ร.วังกระโดน อ.โพธิ์ประทับช้าง จ.พิจิตร ก็ได้นำไข่เป็ดและไข่เค็มของผู้ปกครองมาขาย โดยคุณครูเป็นผู้พามา ส่วน ด.ญ.ภาวิดา แช่มช้อย เรียนอยู่ ร.ร.บ้านวังไร่ อ.สามง่าม จ.พิจิตร ก็นำหัวปลี, มะนาว ,ใบกระเพรา ที่ตนเองและครอบครัวได้ช่วยกันปลูกเป็นแปลงผักไร่-นา สวนผสม ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงที่ครูวิชาเกษตรสอนให้ทำ ประกอบกับช่วงนี้มีฝนตกลงมาอย่างต่อเนื่อง เหลือจากกการบริโภคในครอบครัวแล้วจึงเก็บมาขายที่ตลาดนัดนี้เพื่อน้อง โดยมากับเพื่อนๆอีกหลายคน ที่นำขนมที่พ่อ แม่ ทำ ให้มาขาย ซึ่งทุกคนมาขายจนมีรายได้เป็นค่าขนมไปโรงเรียน ไม่ต้องรบกวน พ่อ แม่

สำหรับโครงการตลาดนัดนี้เพื่อน้อง ของ จ.พิจิตร ได้รับการสนับสนุน จาก นายสุวิทย์ วัชโรทยางกูร ผวจ.พิจิตรที่เปิดถนนหน้าจวนผู้ว่าฯ ให้ดำเนินกิจกรรม ดังกล่าว อีกทั้งยังจัดงบประมาณสนับสนุนอีกหลายประการ จนกลายเป็นพื้นที่ที่ผูกพันของเด็กๆ ที่ทุกๆวันเสาร์จะมานัดเจอกัน เพื่อทำกิจกรรมต่างๆ อีกมากมาย ทั้งนี้เพื่อเป็นการฝึกฝนให้เยาวชนรู้จักใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์และได้ศึกษาจากประสบการณ์จริง ทีถือเป็นตำราเล่มใหญ่ที่จะใช้ในการดำเนินชีวิต ต่อไป