ต้นไม้พื้นบ้านทางใต้ ที่อุดมด้วยคุณค่าทางโภชนาการ และน่าจะปลูกได้ทุกที่

ต้นไม้พื้นบ้านทางใต้ ที่อุดมด้วยคุณค่าทางโภชนาการ และน่าจะปลูกได้ทุกที่

          ยืนมองต้นขนุน พันธุ์ทองสุดใจ ไม้ผลที่ปลูกไว้หลังบ้านประมาณ 4 ปีแล้ว ได้รับผลผลิตจากขนุนต้นนี้ มาอย่างต่อเนื่อง และที่สำคัญ....เด็ก ๆ ชอบมาก เพราะรสชาด ของเนื้อขนุนพันธุ์นี้ หวาน หอม และอร่อยปากยิ่งนัก  อดเสียดายไม่ได้ ที่วันนี้ยืนต้นตาย อย่างน่าสงสาร เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะที่ช่วงฤดูฝนทางปักษ์ใต้ที่ผ่านมา ปริมาณน้ำฝน ที่มีมากกว่าทุกปี  ได้ไหลผ่านบริเวณพื้นที่ต้นขนุนพันธุ์ทองสุดใจต้นนี้....

          ปริมาณน้ำฝนไหลผ่าน และปริมาณน้ำที่ขังเจ่อนอง  จากเม็ดฝนที่ตกอย่างต่อเนื่อง ทำให้การดูดซับน้ำของผิวดินบริเวณดังกล่าวมากเกินพอ เป็นช่วงระยะเวลาที่นานเป็นสัปดาห์  สิ่งที่เห็นผิดปกติไปก็คือ เจ้าทองสุดใจ มีใบร่วงอยู่อย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่คิดอะไร เพราะน่าจะเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติของเค้า การปรับตัว เพื่อความอยู่รอด เมื่อน้ำเยอะก็ผลัดใบเสียหน่อย... ลดความอิ่มน้ำในตัวต้น

          หลังจากมรสุมผ่านพ้นไป พบว่าทองสุดใจยังคงปลิดใบออกจากต้นอย่างต่อเนื่อง ใบไม้แห้งที่ล่วงหล่น ก็เพียงกวาดสุมกองไว้... โคนต้นมังคุดบ้าง ต้นมะพร้าวบ้าง ... ต้นกล้วย ต้นทุเรียน และไม้ผลอื่น ที่ปลูกคละกันไว้ บริเวณสวนหลังบ้าน เพื่อให้เป็นปุ๋ยธรรมชาติต่อไป  และเริ่มแปลกใจมากขึ้นตรงที่... ต้นเหลียงไม้พุ่มทรงเตี้ย ที่ปลูกไว้กินใบ บริเวณใกล้กับ ทองสุดใจ กลับไม่มีอาการดังกล่าว ยังคงชูช่อใบ เขียวชอุ่ม มีใบอ่อนให้ เคี้ยวกินเล่น... อย่างต่อเนื่อง จึงพูดในใจกับทองสุดใจว่า ...   ทองสุดใจเอ๋ย...เจ้าคงบุญน้อยเป็นแน่แท้เชียว เจ้าคงไม่ไหวแล้วใช่มั้ย ที่จะทานทนต่อสภาพเหตุการณ์ดังกล่าว... ดูซิ....ใบของเจ้าล่วงจนหมดต้นเชียว มิหนำซ้ำ กิ่งก้านใบของเจ้า ก็เริ่มแห้งเหี่ยว หรือว่า...เจ้าคงเข้าใจในการดำรงอยู่ซึ่งชีวิตของเจ้า.....หากว่าเจ้าคงไม่รอดชีวิต ก็คงอดเสียใจไม่ได้ ที่จะไม่ได้เห็นทรงต้น ความร่มรื่นของร่มเงาที่เจ้าให้ไว้ และที่สำคัญความอร่อยของผลผลิต ที่สมาชิกในครอบครัว ได้ลิ้มลองอย่างต่อเนื่อง หลายปีทีเดียว ...!!

          ทุกสิ่ง ทุกอย่าง มันก็เป็นไปตามกรรม ตามวาระของมันแหละนะ ...ทองสุดใจ เมื่อรู้ว่า ทองสุดใจยืนต้นตาย สนิทแล้ว...จึงคิดต่อว่า พื้นที่บริเวณนี้ น่าจะปลูกโรงเรือนเล็ก ๆ ไว้รอง รับกิจกรรมภายในครอบครัว ที่วางแผนไว้ในอนาคต เจ้าต้นเหลียง ไม้ยืนต้น ทรงเตี้ย ที่ปลูกไว้กินใบ ก่อนหน้านี้ (มีเพียง 3-4 ต้น) ปัจจุบัน กลับ ออกแขนง แทงต้นใหม่ ขึ้นมาบริเวณ รอบ ๆ ต้นเดิม เยอะพอที่จะแยกปลูกใหม่ และขยายพันธุ์ เองได้อย่างไม่ยาก และคิดต่อว่า...ต้นเหลียงเนี่ย!! ช่างทนเอาเรื่องเชียว... ฝนตกอย่างหนัก น้ำท่วมขังเป็นสัปดาห์ ก็ไม่เป็นไร หน้าแล้งก็ชาติทนเหลือหลาย ไม่ได้รดน้ำ เป็นนานหลายวัน ใบก็ไม่เหี่ยว ไม่ร่วง ...และยังคงมีชีวิตรอดมาได้จนถึงปัจจุบัน คิดในใจอีกว่า ...ไม้กินใบที่ทรงคุณค่าทางโภชนาการประเภทนี้ น่าจะปลูกได้ในหลายพื้นที่ของเมืองไทยนะ มิใช่ว่าจะเฉพาะเพียงพื้นที่ทางปักษ์ใต้เท่านั้น เพราะจากประสบการณ์ที่ได้เห็นการใช้ชีวิตของมันที่ขึ้นภายใต้ร่มไม้ใหญ่ในสวนหลังบ้าน ต้นเหลียงจึงจัดได้ว่า...เป็นไม้ที่ทนทายาท และมีคุณค่าทางโภชนาการมากมาย ทีเดียว ลวกกินกับน้ำพริก จะลวกสด ๆ หรือใส่กับกะทิ ก็อร่อย ทำเป็นแกงจืดได้ทุกประเภท ที่สำคัญเก็บกินเล่นได้ตลอดเวลาที่มีใบอ่อนให้เห็น ...คุณค่าทางโภชนาการของใบต้นเหลียง หาดูได้จาก internet มากมายนัก ทั้งผลงานการวิจัย พืชสมุนไพรพื้นบ้าน และคุณค่าอื่น ๆ อีกมากมาย 

          สุดท้ายทำการย้ายต้นเหลียงกลุ่มนี้ ออกไปปลูกที่หว่างอกยางพารา ที่ปลูกไว้หลังบ้าน ด้วยจอบและชะแลงได้อย่างไม่ยากนัก เนื่องจากความชุ่มชื้นของดินที่มีอยู่ รากขาดบ้าง ก็ไม่เป็นไร นำดินเดิมที่อยู่บริเวณต้นเหลียงเดิมไปด้วย ลงหลุมใหม่ ที่ขุดรอไว้ ปลูกลงไป... กดทับดินให้แน่น รดน้ำให้พอชุ่ม ตัดยอดของต้นออก ตัดใบให้เหลือติดต้นบ้าง เพื่อลดการคายน้ำและปรับสมดุลของตัวต้นเหลียงเอง ต่อที่อยู่...ที่ปลูกลงใหม่หว่างอกยาง

         ปัจจุบัน...หลังจากย้ายไปปลูกที่ใหม่ ต้นเหลียงเริ่มแตกยอดใหม่แล้ว อีกไม่นานก็คงมีใบอ่อน ให้เด็ดกิน ทำแกง จุ้มน้ำพริกได้เหมือนเดิม

...แล้วจะรอกินนะ ....

ใบเหลียง ไม้ทรงคุณค่าทางโภชนาการ ที่ปลูกไม่ยาก ในพื้นที่หลังบ้าน

ต้องลองปลูกดู เพราะเป็นไม้พุ่มทรงเตี้ย ราคาหาซื้อก็ไม่แพง

อีกหน่อย หลังบ้านอื่น ก็จะมีใบเหลียงกินสด ๆ กัน...รสชาด หวาน มันทีเดียว

ที่มา http://www.gotoknow.org/blogs/posts/423881